Pompoko (1994) ****
Animatiefilm uit de Ghibli-studio van Isao Takahata (Grave of the Fireflies, Only Yesterday) over een troep wasbeertjes die vanuit een alsmaar kleiner wordend bos moet toezien hoe de verstedelijking steeds maar oprukt. Ze hebben een bijzondere gave en kunnen zich mits enige inspanning transformeren in objekten en personen, en met die gave trekken ze ten strijde - eerst terroriseren ze de bouwvakkers van een nieuwe wijk en veroorzaken een paar ongevallen, daarna jagen ze de eerste bewoners de stuipen op het lijf als spookachtige creaturen. Als ze hulp zoeken bij een stel ouwe wasbeertjes uit een verre streek raden die hen aan bewondering en respekt af te dwingen bij de nieuwe bewoners met hun toverkunstjes maar voor magie blijkt geen plaats meer te zijn in het moderne Japan.
Mooie film - de wasbeertjes leven samen zoals men dat deed in het vooroorlogse Japan en vertegenwoordigen zo niet enkel de onder druk staande natuur maar ook de verdwenen oude tradities. Tempo ligt wel niet helemaal goed en de karakters blijven wat te vlak, waardoor hij toch niet bij de beste films uit de Ghibli-stal hoort, maar de magische toets is er zeker. Oh ja - moet zeker nog vermelden dat de mannelijke wasbeertjes hun teelballen kunnen transformeren in gigantische harige ballen waaronder ze moeiteloos bulldozers verpletteren. U-huh.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten