Laura (1944) *****
Laura, mooie Laura werd vermoord. Doodgeschoten - een lading hagel, pal in het gezicht. Detective McPherson zoekt de moordenaar en door de gesprekken met haar adorerende kennissenkring, het neuzen door oude liefdesbrieven en teveel te staren naar haar mooie gezicht op het schilderij boven haar haardvuur raakt hij zelf geobsedeerd door de mooie dame. Dan zet hij zich in een luie zetel voor haar geschilderde portret en valt in slaap...
Prachtige film noir met een al even prachtige Gene Tierney en een nog jonge en slungelige Vincent Price als haar schuinmarcherend lief. Spitse dialogen - vooral die met ouwe nicht en Laura's zelf-verklaarde beschermheer Waldo Lydecker zijn om van te snoepen in hun scherp sarcasme. Een sterk plot dat ruimte laat voor interpretatie - steeds bekruipt me 't gevoel dat David Lynch bij deze film veel van z'n mosterd is komen halen door de plotse ommekeer in het plot en de vraag of het daarna om een droom danwel de werkelijkheid gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten