Three...Extremes (2004) ****

Drieluik met 40 minuten durende episodes van Fruit Chan, Chan-Wook Park en Takashi Miike.

Dumplings door Fruit Chan is meteen het beste stuk - erg mooie plaatjes geschoten door Christopher Doyle en een sfeervol verhaal over een vrouw die met een overspelige echtgenoot zit en naar een kwakzalfster stapt. Die rare tante belooft haar vernieuwde levenskracht en een jeugdig uiterlijk en maakt dumplings voor haar. Dumplings met een ongewoon ingrediënt. De wondermooie beelden worden gecombineerd met een misselijkmakend plot dat me vaak deed kronkelen van afschuw in m'n zetel. Heel sterke opener.

Daarna Cut door Chan-wook Park over een regisseur die 's avonds thuiskomt en geterroriseerd wordt door onverwacht bezoek. Viel tegen - Park toont hopen stijl - overdadig veel stijl, want het plot is maar zwak wat de beelden enkel pretentieus en geforceerd doet overkomen.

Eindigen doen we met Box door Takashi Miike. Na Park's episode valt hier de volwassenheid en het zelfvertrouwen op waarmee Miike uiterst trefzeker een verhaal vertelt over een jonge schrijfster die geplaagd wordt door nachtmerries. Langzaamaan wordt ons haar verleden en knagend geweten blootgelegd. Ingetogen en effektieve episode - mooie afsluiter.

imdb link

My Neighbour Totoro (1988) *****

Van de animatiefilms van Hayao Miyazaki is dit nog steeds de meest geliefde in z'n Japanse thuisland. Naar 't schijnt struikel je in Tokyo na bijna twintig jaar nog altijd over de pluche Totoro's, Totoro-koekjes, Totoro-crèmekarren en Totoro-vibrators.

Een man verhuist samen met z'n twee dochtertjes naar het platteland want z'n vrouw ligt daar in een sanatorium te herstellen van een zware ziekte. De meisjes missen hun moeder erg, de oudste neemt de rol een beetje over, en de kleinste ontdekt een fantasiewereld die helpt door de moeilijke tijden te komen.

De magie van Miyazaki maakt er een fantastisch hartverwarmend sprookje van, teder, vol rake observaties en kleine ontwapenende toetsen – je voelt je weer kind in een wereld vol verwondering waarin de struik achteraan de tuin een gigantische wildernis vol ontdekkingen lijkt te zijn.

Klassefilm en oneindig herbekijkbaar.

imdb link

Red Sun (1971) ***1/2

AKA Soleil Rouge

Leuke buddy-western met als ongewone duo bandiet Charles Bronson en samurai Toshiro Mifune ! Alain Delon is het booswicht en Ursula Andress mag voor het nodige bloot zorgen.

Tempo ligt hoog, begint haast meteen met de hold-up van een trein door een bandietenbende onder leiding van Delon en Bronson. Een trein die ook de Japanse ambassadeur vervoert in een privé-cabine.

Bronson wordt bedrogen door z'n partner en voor dood achtergelaten, Mifune wil de dood van z'n samurai-partner wreken en de gestolen waardevolle katana terugbrengen die als relatiegeschenk voor de Amerikaanse president bedoeld was. Samen gaan ze op zoek naar Delon en ontvoeren onderweg diens liefje Andress.

De finale speelt zich af in een rietveld waar de wind vrij spel in heeft - duidelijk eerbetoon aan de Japanse klassiekers.

imdb link

Devil's Nightmare (1971) ***

Na een sepia-kleurige WO II intro met Nazi's, pasgeboren baby's en de dolken die daarin gestoken worden draaien we de klok door naar begin jaren zeventig wanneer zeven toeristen onderdak zoeken in een kasteel - gastheer is niemand minder dan Jean 'Rififi' Servais. De hotpants-dragende bimbo van het gezelschap voelt zich benauwd in de oude burcht, waarop de andere bimbo haar met een zwoele stem voorstelt een kamer te delen. Meteen weet je dat je goed zit, want de deur is nauwelijks achter hen dichtgevallen of ze zitten al zuchtend aan mekaars blote vel te prutsen.

Voor de rest wordt er wat sfeervol gestaard en onheilspellende dingen verteld met een Duits accent - dan klinken er donderslagen en flitsen er bliksemschichten doorheen de zonovergoten zomerdag en klopt ook Erica Blanc aan. Blanc mag eerst een tijd haar mannenvretende zelf zijn in amper verhullende pakjes om dan terzake te komen en haar ontschminkte gelaat te tonen als succubus.

De boertige buschauffeur die smakkend kookboeken leest in bed krijgt een vergiftigd feestmaal voorgeschoteld, de hebberige vrouw wordt een verborgen schat beloofd waarna ze verstikt onder een berg goud enzovoort - Blanc brengt de toeristen één voor één van kant na ze te verleiden met de zeven hoofdzonden, Kevin Spacey is er niks tegen.

Belgisch/Italiaanse co-productie - technisch nogal slordig, vooral met de belichting loopt vaak wat mis, maar best wel sfeervol met een onvergetelijke Erica Blanc.

imdb link

The Strange Vice of Mrs. Wardh (1971) ****

AKA Blade of the Ripper AKA Next!

*** Giallo dinsdag ***

Vanaf nu : elke dinsdag een giallo filmbespreking. Hoera !

Sergio Martino is een mooi voorbeeld van een Italiaanse rondschipper - steeds meedraaiend met de commerciële wind. Door de jaren heen maakte de man spaghetti westerns, giallo's, kannibalenfilms, Jaws rip-offs, post-apocalyptische Mad Max-klonen,... allemaal afhankelijk van welk genre op 't moment in zwang was. Dat betekent wel dat 't vaak ambachtelijk werk was, een beetje zielloos, maar zeker vermakelijk - Martino is een goed vakman. Hij mist de visuele zwier van Argento, de visionaire ziel van Fulci - bij Martino zijn het vooral commerciële overwegingen die z'n films bepaalden. Zijn belangrijkste stempel drukte hij op het giallo-genre, waarvan hij mee de verdere verloop bepaalde in de vroege jaren zeventig.

Met The Strange Vice of Mrs. Wardh maakte Martino z'n beste giallo - niet in z'n minst dankzij de verschijning van donkere beauty en vaste waarde Edwige Fenech, die hier op haar mooist was, blanke billen draaiend bovenop lucky bastard George Hilton. Algerijns / Maltesische roots en van een bijzondere schoonheid, gelukkig zonder veel schroom om voor de camera haar kleren rond de enkels te laten vallen. Fenech was indertijd het liefje van Sergio Martino's broer Luciano - tevens producer - waardoor ze vaak in z'n films gecast werd, en daar valt echt geen probleem van te maken.

Hier speelt ze de madam Wardh uit de titel - getrouwd met een stijve diplomaat en achtervolgd door de herinneringen aan haar passionele sado-masochistische relatie met de gevaarlijke Jean (gespeeld door Ivan Rassimov). Op een decadent high-society feestje ontmoet ze ook de charmerende George (George Hilton) waar ze al snel voor valt - veel stelt de relatie met haar vaak afwezige echtgenoot niet voor. Ondertussen wordt de stad herhaaldelijk opgeschrikt door een onbekende moordenaar die het op mooie vrouwen gemunt heeft.

Standaard elementen van een giallo komen aan bod - overspel in hoge kringen, zwakke en sterke mannen, fantastische vroege jaren zeventig-mode en interieurs, een goeie soundtrack, mooie composities in techniscope, veel bloot en sleaze in een hopeloos ingewikkeld en ongeloofwaardig plot met daartussenin een duister figuur, onherkenbaar gekleed in zwart en lederen handschoenen die links en rechts mooie madammen ombrengt.

Veel sfeer - vooral de hallucinante flashback-scenes van Fenech waarin ze met Rassimov geconfronteerd wordt zijn sterk - en een paar suspensevolle momenten als de moordenaar met z'n scheermes loopt te zwieren. Uitstekend genre-voorbeeld met een opmerkelijk goede soundtrack van Nora Orlandi en op 't einde een Hitchcock-knipoog.

imdb link

Female Vampire (1973) **

AKA La Comtesse Noire

Lina Romay komt vanuit de verte opdagen in een mistig bos. De camera zoomt langzaam uit terwijl ze dichterbij komt, enkel gekleed in een zwarte cape. Vlak voor de camera blijft ze staan, waarna ingezoomt wordt op haar ogen, haar borsten en haar indrukwekkende dot schaamhaar. Dan stapt ze vooruit en botst *boing* met haar bakkes tegen de lens. Welkom in de wereld van Jess Franco.

Romay is gravin Irina Karlstein, laatste telg van een vampierenfamilie. Maar het meisje heeft problemen. Ze voelt zich eenzaam. Gedoemd om de aarde alleen te bewandelen, door mistige bossen, botsend tegen camera's. Ze heeft namelijk de onweerstaanbare neiging om haar seksuele partners de penis af te bijten tijdens momenten van opperste opwinding - en zoiets kan moeilijk door de beugel in een normale relatie. Gedoemd is ze. Gedoemd om eenzaam de liefde te bedrijven met de spijlen van haar bed.

Jack Taylor mag de laatste druppel symboliseren. Taylor draagt voor de gelegenheid een bespottelijke snor die eruit ziet alsof een dood beest onder z'n neus hangt en loopt in trappenhallen voor te lezen uit z'n poëzie-album. Liefde op het eerste gezicht maar de relatie loopt al snel stuk op een bijtgrage Romay en een dooie Taylor in bed, ogen gericht naar het plafond. Terug naar de mistige bossen, meisje.

Sommige scenes zijn geslaagd sfeervol, vaak dankzij de goeie muziek, maar uiteindelijk is 't maar saaie kost. Ik heb normaalgezien weinig problemen met Franco's vaak bekritiseerde zoom-werk, vind het wel passen in z'n voyeuristische wereld. Maar hier wordt er zo ruw en schokkerig mee omgesprongen uit tijdsgebrek en slordigheid dat 't me stoort. Ook laat Lina Romay me kompleet koud in haar rol als de gravin - met haar domme hooghartige hamsterkop heeft ze gewoonweg niet de klasse om zo'n tragische rol neer te zetten. Soledad Miranda zou hierin perfekt zijn geweest, Romay daarentegen vind ik enkel te smaken als ze een ordinaire bitch mag spelen - wat ze dan weer wel perfekt kan.

Jammer dat dit zo'n Franco is die mensen vaak als kennismaking met z'n werk zien, want 't zijn films als deze die 'm z'n slechte naam bezorgen terwijl de man zoveel moois gemaakt heeft.

imdb link

Virus (1980) ****

Het jaar 1982 - een extreem gevaarlijk virus, ontwikkeld in een Oost-Duits militair complex, wordt naar buiten gesmokkeld, komt in de verkeerde handen terecht en raakt per ongeluk vrij. Een paar maanden en een hoop gereutel later zijn er wereldwijd nog maar 863 overlevenden - nooit meer aanschuiven aan de kassa in het warenhuis.

Het virus bleek zich niet te kunnen vermenigvuldigen bij extreem lage temperaturen en de overlevenden bevinden zich dan ook op Antarctica - de internationale gemeenschap van wetenschappers die er in hun golfplaten-complexen op mekaars gezicht zitten te staren. 863, waarvan 8 vrouwen. Eerste zorg van de mannen blijkt te zijn hoe ze die 8 vrouwen verdelen want er moet volop gekweekt worden - ah, de romantiek.

Het feit dat de overlevenden zich nog steeds onder hun ondertussen absurde nationale vlag scharen, dat de Amerikanen met een vanzelfsprekendheid de leiding op zich nemen, er valt genoeg te beleven daar op de Zuidpool. Maar dan blijken die 863 toch nog de pineut te kunnen worden als ergens ver weg een automatisch systeem kernwapens wil gaan rondschieten op een lege wereldbol - de post-post-apocalyps kondigt zich aan.

Kinji Fukasaku regisseert met een gedeelde Westerse/Japanse cast - zo duiken er koppen op als die van Sonny Chiba, Robert Vaughn en Henry Silva. Prima film die de gespannen koude oorlog-sfeer van de vroege jaren tachtig bekritiseert. Moet er wel niet aan denken dat ze op Antarctica in 1982 ook nog een alien op hun golfplaten dak krijgen - terwijl Kurt Russell nergens te bespeuren is.

imdb link

Bloodstone (1988) **

Very onnozel avonturenfilmpje. Budget is erg laag wat de boel verhindert om interessant of spannend te worden, want er is maar zoveel wat je kan doen met drie lege luciferdoosjes en een paar elastieken. Wél interessant is dat de film volledig op locatie in India werd geschoten, wat voor een paar mooie lokaties zorgt en met Rajnikanth een Indisch rasacteur die de stijve westerse cast moeiteloos naar huis speelt. Voor de rest maar slappe kost, vlak geschoten en saai.

imdb link

We're Going To Eat You (1980) ***1/2

Een kannibalenfilm - uit Hong Kong ? Indertijd de tweede film van Tsui Hark, die blijkbaar graag naar Italiaanse splatter keek want er wordt hier meer gehakt dan op een gabberfuif, in rubberen ledematen weliswaar. Mooi staaltje van Hong Kong jatwerk - openen doen we al meteen met een stuk uit de Suspiria-soundtrack en even later stormen er grommende Chinezen met slagersschorten die roestbruin zien van het geronnen bloed gemaskerd door een deurgat, vervaarlijk met machettes zwaaiend en op zoek naar mensenvlees - The China Machete Massacre, quoi.

Agent 999 belandt op een eilandje voor de kust van China tijdens zijn zoektocht naar een voortvluchtige crimineel die Rolex heet. Fancy name. Hij zet één voet op 't eiland en er wordt al hongerig naar gekeken want 't blijkt vergeven te zijn van de kannibalen. Kannibalen ! Help. En van reusachtige manzieke syfilislijdsters. En incontinente blinde oudjes. Oh - en die Leatherface-klonen, zwierend met hun machettes terwijl ze een vreemdsoortig gegrom voortbrengen, als een stel ewoks met een bad hair day.

Veel slapstick en typisch idiote Hong Kong-humor met martial arts-scenes die verrassend goed zijn, vooral te danken aan Harks cameraplaatsing en editing. Plezant.

imdb link

Rainy Dog (1997) ****

Sterk misdaaddrama van Takashi Miike over een yakuzalid dat al een hele tijd eenzaam in Taiwan vuile werkjes mag opknappen. Kil en emotieloos door z'n afstompend werk, behandeld als een moordinstrument door z'n opdrachtgevers - happy happy times. Hij zit er vervreemd en kontaktloos - zozeer zelfs dat als er een andere Japanse huurmoordenaar achter 'm aangestuurd wordt, hij die ontwapent om er samen een noedelsoepje mee te gaan eten, blij nog 'ns met een Japanner te kunnen praten. Zijn interesse in z'n omgeving beperkt zich tot het luisteren naar het weerbericht waar men onveranderd regenweer voorspelt.

Op een dag bonst een vrouw op de deur, duwt een klein ventje naar binnen en holt naar een taxi - over haar schouder roept ze nog dat 't zijn zoon is en dat hij er verder voor moet zorgen. Hij tolereert het mannetje in z'n nabijheid, maar zoekt er verder geen band mee - ook al omdat hij zich er niet toe in staat ziet. Maar na een tijd dwingen de omstandigheden hem toch een stap te zetten.

Harde film en voor Miike erg ironieloos, op een knipoog naar The Godfather na. De zwaarmoedigheid wordt nog versterkt door de voortdurende regen en van Taipei krijgen we enkel miserabele krottenwijken te zien - zelfs als we voor een paar scenes op het strand belanden blijkt dat niet meer dan een vuilnisbelt aan het water te zijn. Even voor het einde een mooi poëtisch moment waarna we rond de oren geslagen worden met een emotioneel tapijtbombardement - even slikken.

imdb link

Le Frisson des Vampires (1970) ***1/2

AKA Shiver of the Vampires

Voelde me in 't begin meteen weer thuis in Jean Rollin's universum. Begon heel lekker met die typisch trage sfeer en bizarre acteer-regie, vol koppels die in een stilzwijgend soort symbiose elkaars gedrag spiegelen. Veel mooi belichte nachtelijke scenes en een opvallende prog-rock soundtrack.

Viel echter ook te vaak op m'n gat van de ontzettend saaie dialoogscenes met een soms veel te aanwezige camera die onnodige truukjes uithaalt. Lange takes met een centraal opgestelde, voortdurend 360° rond z'n as draaiende camera bijvoorbeeld, waarbij elke acteur geduldig moet wachten tot de camera op hem gericht is om stijf z'n lijntje dialoog op te zeggen - het maakt het er niet boeiender op en zorgt ervoor dat je nek na een tijdje als een kurkentrekker aanvoelt.

Het dunne vampierenplot is oninteressant maar de film bevat een paar heel krachtige beelden, soms zelfs zowat het sterkste wat ik al zag van Rollin, en het einde is één waar je even stil van wordt. Tegenstrijdige gevoelens dus - ging voortdurend van ogen-uit-m'n-kop-krabbend saai naar glimmende-ogen-opengesperd mooi.

En Sandra Julien heeft een ongelofelijk paar tieten.

imdb link

Eko Eko Azarak II: Birth of the Wizard (1996) ***

Ze zijn er weer - de Japanse schoolmeisjes die toverspreuken lopen te prevelen en met opgeschorte rokken in magische cirkels hurken. Een studente en haar prof vinden in een grot de gemummificeerde resten van een vervloekte heks, een mes in iemands voorhoofd later zitten we in Tokyo waar Misa Kuroi een Japanse Ahnuld achter haar gat krijgt.

Ondanks het erg lage budget vaak geslaagde spannende momenten - ook amusante splatter want hier en daar wordt er al 'ns een gezicht over de muur verspreid en ergens valt iemands arm af waar nogal beteuterd op wordt gereageerd. De lesbische troelarij van het eerste deel schrapte men helaas en in plaats krijgen we tenenkrullend dwaze sentimentele scenes - betraande kleuters met dooie vogeltjes in hun handen, dat niveau. Vermakelijk filmpje.

imdb link

May (2002) ***1/2

Debuutfilm uit 2002 - Carrie-geïnspireerd en nogal precair balancerend tussen karikaturale komedie, drama en horror maar zondermeer geslaagd. Overduidelijk met veel passie gemaakt, gaandeweg zelfs erg ontroerend temidden al het gehak met messen en bijlen. Soms krijg je wel het gevoel dat bepaalde elementen in het plot wat blijven hangen, dat er meer uit te halen was, maar 't is een erg charmerend geheel.
Jawel.

imdb link

Kids return (1996) ****

Mooi en sober verteld verhaaltje over twee schoolvrienden die gaandeweg hun eigen pad inslaan. Over hoe kleine gebeurtenissen tot grote leiden en hoe alles zich herhaalt. Takeshi Kitano slaagt er weer in met heel weinig veel te vertellen - uitstekend geacteerd en hier en daar herinneringen aan z'n Scene by the Sea.

imdb link

Voodoo Passion (1977) **

Jack Taylor werkt in een ambassade op Haiti en z'n vrouw komt 'm daar opzoeken. Na twee minuten maakt ze al kennis met zijn nymfomane zus die ze naakt rollebollend in haar bed aantreft. Nog een minuut later zitten ze samen in bad. Rest van de film wordt gevuld met voodoo-rituelen, groene beddelakens en spiegelwanden.

Ondanks de vele blote-tietterij een erg saaie film van Jess Franco, weinig sfeervol door de volopen gedraaide belichting - zelfs de bezwerende ritmes op de soundtrack verhelpen daar weinig aan. Dat m'n aandacht soms weg was ook al lag er iemand naakt over de grond te kronkelen is toch geen goed teken. De scenes waarin de vrouw des huizes door de lege villa loopt te ijlen in fisheye zijn mooi, maar daarmee hebben we 't gehad, ook Karine Gambier kon me dit keer niet charmeren.

imdb link

Nightmares come at Night (1970) ***1/2

Anna ontmoet de dominante Cynthia nadat diens priemende ogen haar van de kaart brengen terwijl ze haar strip-act opvoert in een nachtclub. Ze wordt verleid en woont binnen de kortste keren bij haar in. Maar dan komen de nachtmerries - zijn het wel nachtmerries ? Net als in Succubus wordt er weer misbruik gemaakt van een manipuleerbare juffrouw.

Sfeervolle Franco - de soundtrack van Bruno Nicolai is erg goed en de film heeft een paar sterke voyeuristische scenes. Soledad Miranda staat groot op de dvdcover maar speelt slechts een heel kleine bijrol.

imdb link

Virgins from Hell (1987) ***1/2

Indonesische nonsens - weet niet meteen waar te beginnen. Eigenlijk vertel je best niets over zo'n film want het is heerlijk z'n waanzin en idiotie zelf vers te ontdekken.

Had me verwacht aan een female biker gang-film maar draaide uit op een Women in Prison-flick.

Bikers in hotpants, minirokken en decolleté's overvallen een casino en trekken zich daarna terug in hun schuilplaats, versierd met grafitti - er staan wat machinegeweren in 't zwart op de muur gespoten, erg smaakvol. Bizarre scene volgt waarin de leidster met geld gooit en een monoloog afsteekt waar de rest stokstijf naar staat te luisteren want er werd geen dialoog voor ze geschreven.

Blijkt dat ze wraak wil nemen op een bende booswichten die haar ouders vermoordden omdat die hun huis weigerden te verkopen. Het was dan ook een prachtige woonst, gemaakt van papier-maché naar het model van een Efteling-attractie met een gipsen grot ernaast, genoeg om een ietwat ambitieuze crimineel de ogen uit te steken.


Al gauw worden in die grot experimenten ondernomen om door het mixen van plakaatverf een afrodisiac samen te stellen waar de wereldwijde markt snel voor zal zwichten, er blijkt vooral vraag te zijn vanuit Denemarken en Zweden.

Ik wil hier best nog wat meer van het plot neertypen, maar bedenk me voortdurend - en dit - en dat - moet ik niet vergeten te vertellen, maar 't is best als je 't zelf bekijkt, woorden schieten tekort.

Volop idiotie - bij de overval van de site vinden de chicks een machinegeweer opgesteld tussen zandzakken en alvast handig gericht op het kamp zelf - een verkrachting op de tonen van Nights in White Satin waarbij de verkrachter een volledig autonoom bewegende penis blijkt te hebben want zelf blijft hij kreunend stokstijf zitten - de top-krimineel "Mister Tiger" heeft een bizarre paarden en zwepen fetisj en beheerst de krachten van donder en bliksem - de Indonesische jungle blijkt maar tien vierkante meter groot want drie ontsnapte gevangenen vinden elkaar met alle gemak terug onder dezelfde boom - en nog zoveel meer, ik heb het geeneens over de fantastische verleidende dans-scene gehad op euro-disco !

imdb link

The Big Heat (1953) ****

Een politieagent pleegt zelfmoord - na een telefoontje van een barmeisje naar de agent die het onderzoek leidt blijkt dat er meer aan de hand was. Corrupte flikken en louche politici hebben de stad stevig bij de teugels en krijgen vrij spel om iedereen die hen voor de voeten loopt op te ruimen - mishandelde lichamen worden achteloos uit auto's gesmeten en in 't kanaal dobberen lijken voorbij. Van de agent denken ze zo ook af te raken, maar dat loopt fout waardoor hij zich nietsontziend vastbijt in de zaak.

Verhaallijnen in film noirs kunnen nogal 'ns verdwalen in hun complexiteit maar hier blijft 't netjes en leidt tegen een stevig tempo tot een spannende afsluiter. Goeie noir van Fritz Lang met interessante karakters en sterke bijrollen van o.a. Lee Marvin.

imdb link

Death smiles at Murder (1973) ***

Vroege film van Italiaanse veelfilmer en vetzakkerij-koning Joe d'Amato - soort giallo in een gothic horror-kleedje met Poe-referenties, een historische setting en bovennatuurlijke bedoeningen. Klaus Kinski staat vaagweg wat aan vrouwen te prutsen die even later met een hoop boetseerklei op het gezicht door kerkhoven dwalen enzovoort etcetera. Tempo ligt erg traag - stukken zonder dialoog met enkel begeleidende muziek zorgen vaak voor een dromerige sfeer. Mooi gefilmd met al even mooie madammen maar in het plot vindt een kat haar jongen niet terug. Een zwarte kat. Blazend.

imdb link

Robotrix (1991) ***1/2

Hong Kong Cat-III actiefilm die enthousiast leentjebuur speelt bij Terminator, Robocop en Re-Animator. Een geschifte Japanse uitvinder heeft z'n brein in een onverwoestbare androïde geplant en brengt z'n vrije tijd door in discotheken waar hij gekleed als een lid van Judas Priest hoertjes ontvoert om hun lichamen tegen 't eind van de avond uit hotelramen te zwieren. Jawel. De Hong Kong-politie ontwikkelt dan maar z'n eigen robot, in de gedaante van de rondborstige Chikako Aoyama die er samen met de al even rondborstige Cat-III legende Amy Yip op uit gestuurd wordt. Plezant filmpje met veel onderbroekenlol en een paar splatter-scenes.

imdb link

The Machinist (2004) ***1/2

Kijk ! Christian Bale ! Hij is graatmager ! Kijk ! Christian Bale ! Hij is graatmager ! Duurt toch een half uur vooraleer je over de schok heen bent - er wordt nogal veel uitgepakt met Bale's fysieke verschijning. Hier en daar een interessante scene - het stuk in het pretpark is een hoogtepunt - maar als kijker krijg je te weinig toegeworpen om het boeiend te houden en het mysterie waarrond de film opgebouwd zit is uiteindelijk wat te mager. Aha. Ahahaha. Hmm.

imdb link

Women in Cellblock 9 (1977) **1/2

Nogal saaie Women in Prison-film van Jess Franco - Howard Vernon is amusant als de sadistische folterexpert en even wordt er gegoocheld met buizen en hamsters op de Richard Gere-wijze maar op een zwoel lesbisch intermezzo na is 't nogal saaie kost. Karine Gambier is wel een mooie madam en met een stel naakte vrouwen dat zwetend door de Zuid-Amerikaanse jungle klautert is natuurlijk weinig mis. Krokodillen zijn ook van de partij - ditmaal niet van rubber maar échte, weliswaar gefilmd in de zoo van Zwartberg en nogal onhandig tussen de ploeterende dames geplakt. Film is voor de rest technisch haast foutloos maar evenzeer fantasieloos.

imdb link

Sholay (1975) ***1/2

Bollywood-klassieker die vaak omschreven wordt als een "curry western" en die benaming is heel gepast. Flarden van Once upon a Time in the West en Seven Samurai met twee charmante boeven die een plattelandsdorpje komen verlossen van een bende bandieten. De film neemt wel z'n tijd - duurt ongeveer drie uur en een half, echt te lang want ergens halverwege betrapte ik mezelf erop te zitten denken dat ik dinsdag niet moet vergeten de vuilniszakken buiten te zetten.

Zitten wel leuke stukken in - een treinoverval te paard, een hoop achtervolgingen te paard en schietpartijen (te paard). Finale is fantastisch grotesk met een kerel zonder armen die iemand te lijf gaat met kopstoten en loeiharde schoppen. Ook memorabel zijn de gevangenisscènes met een een hoop slapstick en Adolf Hitler als gevangenisbewaarder.

imdb link

Ran (1985) *****

Kurosawa herwerkt King Lear en verplaatst het naar het samurai-tijdperk. Trage en pessimistische tragedie - een duister verhaal over hebzucht, wraak, schuld en boete. Voor het eerste half uur vol statische dialogen had ik een paar koppen koffie nodig, maar eens de boel in gang schiet gaat het van het ene wow-moment naar het andere - visueel een absoluut meesterwerk.

imdb link

Blue Rita (1977) ***1/2

aka Das Frauenhaus

Flinterdun verhaaltje van Jess Franco over Blauwe Rita die voor een Oost-europese spionagedienst rijkelui ontvoert om die in kooien op te sluiten, afrodisiacs te voeren en naakt voor hun neus te komen paraderen terwijl hun begerige handen van tussen de tralies enkel lucht grijpen. Ze opereert vanuit een nachtclub, wat Franco toelaat zich helemaal uit te leven met sleazy acts en bubblegum-kleurige belichting.

Idiote vertellerij met spionnerij, lesbiënnerij en opsluiterij - puur amusementerij.

imdb link

An Evening with Kevin Smith (2002) ***1/2

Moet zeggen dat ik nooit echt onder de indruk was van Kevin Smith's films - tot hiertoe zag ik wel enkel Mallrats en Dogma - maar deze registratie van een Q&A-tour langs Amerikaanse universiteiten is heel leuk. Smith komt over als een heel charmerend en ad rem persoon, en dat voor iemand die in z'n eigen films steeds het zwijgzame Silent Bob-personage speelt. Een boeiend verteller met een paar erg plezante anekdotes - het geaborteerde script van Superman-film waar Smith aan werkte en een bizarre week in het universum genaamd Prince deden me vaak grijnzen. Binnenkort toch maar nog 'ns wat van z'n films bekijken - Clerks heb ik bijvoorbeeld nog nooit gezien.

imdb link

Profondo Rosso (1975) ****1/2

aka Deep Red

Blijft een fantastische film - de pompende soundtrack van Goblin zet me de haren steeds recht. Begon me deze keer wel wat te vervelen bij de speelse scenes tussen Hemmings en Nicolodi. Moet 'ns zien of ik ergens de export-cut kan opsnorren met een goeie transfer, want daar zijn die grotendeels gecut - kan het tempo alleen ten goede komen, lijkt me. Voor de rest één en al genieten - vooral de nachtelijke scenes op het plein voor de Edward Hopper-bar vind ik prach-tig.

imdb link

The Crucified Lovers (1954) ****1/2

De brave inwonende werkkracht van een drukkerij wordt door een misverstand ervan beschuldigd een affaire te hebben met de vrouw van z'n hardvochtige baas en ziet zich genoodzaakt samen met haar te vluchten. Anderen die jaloers zijn op de goede standing van de baas bij het shogunaat lijken er enkel bij gebaat dat die in diskrediet gebracht wordt. Prachtige romantische tragedie van Kenji Mizoguchi.

imdb link

The Executioner (1974) ****

Ongetwijfeld de leukste Sonny Chiba-film die ik al zag. Een ex-politiecommisaris wil de drugsbende die zijn ontslag veroorzaakte oprollen en zoekt daarvoor de hulp van drie zware jongens. Chiba is er één van - hij speelt een laatste nazaat van een ninja-clan. Aktie is haast non-stop met krachtige vechtscenes afgewisseld met amusante bekvechterij tussen de drie die elkaar voor geen haar vertrouwen. Film biedt veel naakt en bloed - zoals dat hoort - en in de drugsbende lopen een paar fantastische karakterkoppen rond. Lekkere seventies-muziekjes, ook.

imdb link

Sadomania (1981) ***

Women in Prison-film van Jess Franco. Waarschijnlijk de rijkelijkst van blote borsten voorziene film ooit gemaakt - iedereen, inclusief de vrouwelijke bewakers, loopt topless rond. Heel sleazy en volkomen debiel maar met zo'n vanzelfsprekendheid gebracht dat het enorm amusant wordt. Onderweg krijgen we een worsteling met een rubberen krokodil te zien, een seksscene met een hond begeleid door een strijkorkestje en Franco in een bizarre cameo als een verwijfde vrouwenhandelaar. De automatische piloot staat veelal op, maar sommige stukken zijn mooi geschoten - silhouetten tegen de avondzon en Ajita Wilson kronkelend in bed tijdens een onweersnacht. Film duurt wel een beetje te lang, ze hadden er misschien best die twee minuten waarin er geen tiet te bespeuren valt uit geknipt.

(prisoner #1) They're gonna use her for a little game. It's called "run and get shot". They're gonna kill her.
(prisoner #2) Why - that's murder !

imdb link

Pat Garrett & Billy the Kid (1973) ****1/2

James Coburn en Kris Kristofferson als oude partners Pat Garrett en Billy the Kid in een Amerika dat wil afrekenen met z'n wilde verleden. Coburn kiest voor de winnende ploeg en gaat als sheriff achter outlaw Kristofferson aan die al vroeg in de film beseft dat z'n strijd gestreden is en in zijn laatste momenten tegelijkertijd het leven en de dood nog omarmt alvorens zich te schikken in z'n onafwenbare lot. Ijzersterke film van Sam Peckinpah.

imdb link