Devil's Nightmare (1971) ***
Na een sepia-kleurige WO II intro met Nazi's, pasgeboren baby's en de dolken die daarin gestoken worden draaien we de klok door naar begin jaren zeventig wanneer zeven toeristen onderdak zoeken in een kasteel - gastheer is niemand minder dan Jean 'Rififi' Servais. De hotpants-dragende bimbo van het gezelschap voelt zich benauwd in de oude burcht, waarop de andere bimbo haar met een zwoele stem voorstelt een kamer te delen. Meteen weet je dat je goed zit, want de deur is nauwelijks achter hen dichtgevallen of ze zitten al zuchtend aan mekaars blote vel te prutsen.
Voor de rest wordt er wat sfeervol gestaard en onheilspellende dingen verteld met een Duits accent - dan klinken er donderslagen en flitsen er bliksemschichten doorheen de zonovergoten zomerdag en klopt ook Erica Blanc aan. Blanc mag eerst een tijd haar mannenvretende zelf zijn in amper verhullende pakjes om dan terzake te komen en haar ontschminkte gelaat te tonen als succubus.
De boertige buschauffeur die smakkend kookboeken leest in bed krijgt een vergiftigd feestmaal voorgeschoteld, de hebberige vrouw wordt een verborgen schat beloofd waarna ze verstikt onder een berg goud enzovoort - Blanc brengt de toeristen één voor één van kant na ze te verleiden met de zeven hoofdzonden, Kevin Spacey is er niks tegen.
Belgisch/Italiaanse co-productie - technisch nogal slordig, vooral met de belichting loopt vaak wat mis, maar best wel sfeervol met een onvergetelijke Erica Blanc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten