Rainy Dog (1997) ****
Sterk misdaaddrama van Takashi Miike over een yakuzalid dat al een hele tijd eenzaam in Taiwan vuile werkjes mag opknappen. Kil en emotieloos door z'n afstompend werk, behandeld als een moordinstrument door z'n opdrachtgevers - happy happy times. Hij zit er vervreemd en kontaktloos - zozeer zelfs dat als er een andere Japanse huurmoordenaar achter 'm aangestuurd wordt, hij die ontwapent om er samen een noedelsoepje mee te gaan eten, blij nog 'ns met een Japanner te kunnen praten. Zijn interesse in z'n omgeving beperkt zich tot het luisteren naar het weerbericht waar men onveranderd regenweer voorspelt.
Op een dag bonst een vrouw op de deur, duwt een klein ventje naar binnen en holt naar een taxi - over haar schouder roept ze nog dat 't zijn zoon is en dat hij er verder voor moet zorgen. Hij tolereert het mannetje in z'n nabijheid, maar zoekt er verder geen band mee - ook al omdat hij zich er niet toe in staat ziet. Maar na een tijd dwingen de omstandigheden hem toch een stap te zetten.
Harde film en voor Miike erg ironieloos, op een knipoog naar The Godfather na. De zwaarmoedigheid wordt nog versterkt door de voortdurende regen en van Taipei krijgen we enkel miserabele krottenwijken te zien - zelfs als we voor een paar scenes op het strand belanden blijkt dat niet meer dan een vuilnisbelt aan het water te zijn. Even voor het einde een mooi poëtisch moment waarna we rond de oren geslagen worden met een emotioneel tapijtbombardement - even slikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten