Cultfilms en kutfilms: Fulci revisited
Beyond Terror, een pracht van een boek over Lucio Fulci, staat nog steeds ongelezen in de kast - denk er maandag op de trein aan te zullen beginnen. Vandaag om me warm te maken alleszins met The Black Cat de laatste onbekeken Fulci uit m'n collectie gezien, en z'n Zombie herbekeken.
The Black Cat (1981) ***
Het verhaal van Poe wordt nog maar 'ns verfilmd. Beetje overbodige en zielloze film die geen duidelijke richting kiest en voor één van de films van Fulci waarbij Sergio Salvati de cinematografie verzorgt ziet het er ook maar magertjes uit. David Warbeck is amusant, speelt wel maar een bijrol, en er lopen nog wat bekende koppen rond - opvallend is vooral Patrick Magee (Clockwork Orange) als een paranormaal begaafde zonderling. De scenes met de kat zijn volgens mij enkel effektief voor mensen met een kattenfobie - als het beestje weer 'ns in beeld kwam in een pose die me dreigend bedoeld leek, deed 't me enkel zin hebben om over 't zwarte kopje te aaien.
Zombie (1979) ****
Herbekijken viel me heel goed mee - vond het vroeger niet zo'n sterke Fulci, nu kon hij me opeens veel beter bekoren. Het slappe plot laat te wensen over, maar sommige setpieces zijn onvergetelijk. Captain Haggerty, het gevecht van zombie versus haai, de splinter in het oog, het vinden van Olga Karlatos' lichaam, het ontwaken van de Conquestadors, leek vaak alsof ik oude vrienden nog 'ns ontmoette.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten